De YASAWA Eilanden, Fiji

“Een nieuwe dag is geboren in Fiji”. Zo worden we dagelijks begroet via de radio.

Eindelijk kunnen we de ketting losmaken van de grote middenmooring in de jachthaven Vudapoint. We lagen lange tijd vastgeketend vanwege het cycloon seizoen en gaan hopelijk  de geur van vrijheid weer proeven en ruiken.

Ons plan is om de Yasawa eilandengroep weer te bezoeken omdat we tijdens ons laatste bezoek aan Natawa, een kleine nederzetting op het eiland Waya veel foto’s hebben laten ontwikkelen van de lokale bevolking. De belofte om deze te brengen staat nog steeds. We hebben de eerste de zuidelijke helft van de eilanden bezocht en nu wordt het tijd voor de noordelijke helft.

De Yasawa eilanden liggen in het noord-westen van Fiji. Het is een ketting van 20 eilanden en strekt zich 75 km uit, is beroemd om de kristalheldere azuurblauwe wateren, ruige vulkanische landschappen, adem benemende zonsondergangen en ook de meest betoverende witte stranden van de Pacific. Gevolg: dure grote ressorts, toerisme en verder veel van dat wij niet willen. Waar we wel voor gaan zijn de prachtige stille baaien, de riffen, de kleine dorpjes, de bevolking, de grotten, de vele wandelplekken, zeeschildpadden en de mogelijkheid om de grote mantaroggen te spotten. 

Het is 4 juni en Arnold is nu officieel met pensioen gegaan. Zijn verjaardag vieren we samen met onze Oostenrijkse vrienden Heinz en Sylvia die een tijd met ons opvaren. Sylvia is een verwoed breister en heeft een aardbei muts gebreid, niet voor op het hoofd voor Arnold maar ter bescherming voor het kompas…

In Natawa geven we de vele foto’s af. We varen daarna toch naar een van de vele ressorts omdat het in de baai mooi ankeren is en wij kunnen genieten van de mooie zonsondergangen en koude biertjes in de bar. . Tussen de eilanden Naviti en Drawaqa zien we voor het eerst de grote manta’s onder ons fourageren tijdens het snorkelen.  

 Het lijkt wel of zij met langzame grote slagen door het water vliegen, zó mooi. Er komt vers voedsel via deze pas binnen als het tij veranderd van richting, zij hoeven alleen maar de grote vangarmen te spreiden en hun mond open te doen.

Op zondagmorgen gaan we naar een dienst in de houten kerk van een dorp. Geen altaar, geen rituele afbeeldingen, maar wel 5 ‘belangrijke’ mannen die met luide stem en geschreeuw hun ding doen en dat is vooral intimidatie en/of brainwashing. Wij, ‘Papalangy’s worden speciaal welkom geheten en krijgen een uitnodiging om die avond in een ander dorpje een feest bij te wonen. Van de omringende dorpjes komen heel wat mensen waarbij veel jonge kinderen. Het blijkt een politieke propaganda avond te zijn. Een band met zangers en dansers weet ons tussen het geschreeuw van verschillende woordvoerders door te vermaken. Het duurt allemaal wel erg lang en we zien de kinderen een voor een in slaap vallen op de handgemaakte matten. Zij hebben geen last van het geschreeuw terwijl wij onze oren moeten beschermen. We verstaan er geen donder van omdat alles in het Fiji’sch gaat. Wij krijgen een folder mee en wat blijkt? Hun overtuiging is extreem gericht op alles wat Israel is. Egypte kreeg er behoorlijk van langs, zoals wij hebben begrepen. Verassend! 
 

Een van de mooiste ankerplek vinden we in de Bay of Plenty. Hier bezoeken we een plantage waar we de verse groenten rechtstreeks van het land kunnen kopen. We maken kennis met fijne mensen.

Op  Sawa-I-Lau bezoeken we de druipsteen grotten en een van de dorpjes. Daar doen we een officiële Sevu Sevu met de burgemeester van dat dorp. Hij neemt de Cava-wortels in ontvangst die wij cadeau doen zoals dat hoort. Normaal doet de Chief van het dorp dat maar die heeft op het moment een belangrijke vergadering in een ander dorp. Het gaat er erg officieel aan toe ook al heeft hij een oliebroek aan! 

Hij geeft ons zijn toestemming om door het dorp te wandelen en foto’s te maken)

We maken gebruik van het toilet, bezoeken de dorpse waterplaats en de school.

 
In het noorden bezoeken we laatste dorp Yasawa-i-Rara. Hier kunnen we ook wat boter kopen. In het donker loop ik met een gids van hut naar hut. De mensen zitten op de grond met een klein kaarsje voor zij erg vroeg naar bed gaan. Op de meeste eilanden is helemaal niets te krijgen, geen winkels, banken, post of medische hulpposten. Wel worden de ressorts dagelijks bevoorraad maar dat is speciaal voor de aanwezige toeristen, die niet alleen per ferry gebracht worden maar soms ook per helikopter of watervliegtuig. Eilanden worden of zijn opgekocht door de ‘grote’ rijken zoals: Tom Cruise, Mel Gypson, Red Bull eigenaar en vele anderen.  Ons zeilers is het verboden om zelfs voor die eilanden te ankeren ook al gaan we niet aan land. Tja, verschil moet er wezen?

 In het kleine dorp op Yasawa-eiland kunnen we een vis kopen en hopen daarmee geen sequatera op te lopen. Dat is een ziekte die je krijgt van vissen die om en nabij het rif leven en giftig kunnen zijn. Hoe je dat te weten kunt komen is goed te luisteren naar de lokale bevolking. Soms kan het per rif  al verschillen.

Om de dag bak ik brood, ook krentenbrood of taart voor de afwisseling en maak ik yoghurt. We eten het vlees vanuit de potten die ik al eerder heb ingemaakt. Mits we tussendoor geen vis vangen. De vissen die we vangen zijn voornamelijk, wahoe, mahi mahi, tonijn en barracuda’s. Als we verse red of golden snappers kunnen kopen van de plaatselijke vissers laten we dat zeker niet na. Verse vis ruik je niet, en is te vergelijken met vlees. Rauw als sushi en sushimi, bakken, koken,  stomen en roken, we smullen er steeds opnieuw van. 

In het dorp maken we kennis met een jong Amerikaans echtpaar dat onderzoek doet naar de leefwijze, gezondheid en scholing van de kinderen. Zij wonen al geruime tijd daar en spreken 4 Fiji-dialecten. Zij leven en werken in het dorp en bouwden een woning op Polynesische wijze, die zij weg gaven aan een jong gezin. Wij vallen met onze neus in de boter als een groep mannen spontaan een uitvoering geeft van traditionele zang. De kleine kleuterschool heeft één klasje, van 3 en 4 jarigen. Ook zij geven een voorstelling van wat zij leren.

 We hopen vanuit het noorden van de Yasawa’s de oversteek te kunnen maken naar het noordelijke hoofdeiland van Fiji, Vanua Levu. Dat gaat helaas niet meteen lukken want we krijgen de komende week harde wind tegen dus zakken we weer af naar het zuiden van de eilanden. Van daaruit hopen we de juiste wind toch nog op te kunnen pakken. We moeten daar op tijd zijn voor de douane formaliteiten. Als we in Vanua Levu aankomen is de wet voor de zoveelste keer veranderd en hoeven we alleen maar te op te roepen via de marifoon!

Deze foto van Arnold met een mooie Wahoe, wil ik jullie niet onthouden. We hadden er een paar dagen genoeg aan ook al deelden we hem met Heinz en Sylvia die drie dagen later een nog grotere vingen, zeker van 10 kg.

De Yasawa eilanden zijn zeker een bezoek waard ook al zijn er vele projecten gaande voor meer opvang van toeristen die daar hun tijdelijke ‘paradijs’ vinden.  De nieuwe dag die vanochtend is geboren verdwijnt langzaam in de fel oranjerode einder, samen met de ondergaande zon…

Juli 2012
 Arnold en Coby 

In deze grot konden we ook zwemmen.

De keuken van Donna.

Spreekt voor zich.